साम्राज्यवादी सोच पशुपतिनाथको बिरोध

अधिकारी, बसन्त मोहन

खुकुरीमै विश्व हल्लाएर ख्याति कमाएका वीर गोरखाली नेपालीहरु आजकल कहाँ छन् - के गरिरहेकाछन् - नेपालमा छन् कि छैनन् - नेपाली आमाले आफ्ना सन्तानको उपस्थिती नदेखी परचक्रीहरुको उपस्थितीको आभाष पाएर बेला बेलामा आफ्नो स्वाभिमानी शिर झुकाईरहेकीछीन् ।

सीता, भृकुटी र बुद्ध जस्ता मानवहरुलाई यस धर्तीमा जन्म दिएर दया, माया, करुणा, कर्तब्यपरायण नैतिकवान शिक्षाले विश्व सामु बौद्धिकताको उच्चतम स्थानमा नेपालीहरुलाई आज सम्म सुसोभीत गरीरहेको छ । शान्तिको जन्म स्थलको रुपमा नेपाल चिर परिचीत छ । स्वाभिमानी, स्वाभिलम्वी र वीर संगै शान्तिगामी र बौद्धीक ब्यक्तित्वको रुपमा आम नेपालीहरु गरिव भए पनि विश्व सामु चिर परिचीतछन् ।

बाह्र वुदें सम्झौता देखी आज सम्मको घटना क्रमले पनि नेपालीलाई विश्व सामु कठिन परिस्थितीमा हातेमालो गर्न सक्छ तर आफ्नो स्वाभिमान बेच्न नचाहाने नेपालीको रुपमा चिर परिचीत गराएकोछ । विगतमा नेपाल आमाको समस्या भनेको भ्रष्टचार, बलत्कार, हत्याहिंसा, चोरी, डकैती, भोकमरी, हैजा, अशिक्षा र अविकास थियो । बिभीन्न पंरम्परागत रीतिरिवाजले मानव मानव बिच उच्च र निच देखाई दिएका थिए । यस्ता बिभीन्न विसंङ्गतीलाई चिर्दै नेपालीहरु अघि बढिरहे फलस्वरुप २४० बर्षपुरानो जहानिया शासनको अन्त्य गर्न सकियो तर पनि अझै अमानवीय र अराजक कार्यहरु कयौं स्थानमा यथावत छन् ।

यस्तो बिषमपरिस्थीतिमा आफ्नो देश प्रति आफ्नो काम, कर्तब्य र जिम्वेवारहरु हर ब्यक्तिले पुरा गर्नु पर्ने हुन्छ तर विडम्बना स्वयम हामी को हौ - के गरीरहेका छौ - यसको प्रतिकुल असर कस्तो पर्छ - भन्ने साधरण भन्दा साधारण सोच पनि आज कयौं हामी नेपालीहरुलाई ज्ञान नहुनु हाम्रो घरमा आफ्नै अनुपस्थितीको संज्ञा हो । नेपाली आमाको सन्तान नहुनुको परिचय हो । यस्ता कुकार्यले गर्दा नेपाल आमाले पटक पटक शिर झुकाउँनु परेको छ । यात कालापानी र सुस्ताको समस्या होस् या पशुपतिनाथको पुजारिको विवाद होस् । आज सम्म कयौं क्रान्ति भए । विगतमा यो देशमा प्रजातन्त्र पनि भित्रायौं तर पशुपतिनाथ जस्तो देशको धरोहरको रुपमा अवस्थित मन्दिरमा भारतिय पुजारी राखिराख्नु कति उचित र कति अनुचित कार्य थियो - आज सम्म पनि लाखौं नेपालीलाई थाह थिएन पशुपतिनाथका पुजारी भारतिय हुन भनेर । थाहपाएका भए हिजो नै सँच्चा देशभक्त्ति नेपालीले बिरोध गर्ने थिए । आज गणतन्त्रको स्थापना गर्ने क्रममा चालिएको कदम स्वरुप भारतिय पुजारीलाई विस्तापित गरी नेपाली मान प्रतिष्ठालाई उभ्याउँने साहस गर्दा अझै असल कार्यको केही नेपालीहरुबाट प्रतिकार हुदैछ र स्वयम हामी नेपालीहरुबाट बिरोध हुदैछ । यस्तो असार्न्दभिक ,अराजक र देशघाति कार्यमा साथ दिनेहरु के नेपाली हुन् - यस्ता देशको अस्तित्व र अधिकार माथी खेलवाड गर्नेहरु हेर लाज पचाएर जुलुस निकाली रहेकाछन् । टायर बालेर आफ्नो खिल्ली आफैले उर्डाईरहेकाछन् । आफ्नो आमाको जिउँदै चिता जलाई रहेकाछन् । नेपाली अस्तित्व माटोमा मिसाउँने दुँस्स्ााहस गरिरहेकाछन् । यस्ता लाक्षि र नपुसंकहरुलाई देखेर नेपाल आमा बेला बेलामा बली चाहन्छिन् । आफ्नो मान प्रतिष्ठा र अधिकार अरु बिदेशीलाई सुम्पन चाहनेहरु ! बरु म नेपाली होइन, मलाई नेपाल आमा चाहिदैन भनेर सिधै किन भन्न सक्दैनन् - किन नेपाल र नेपाली जनताको रगतमा होली खेल्न चाहन्छन् .

यत्रो बर्षसम्म लाखौ नेपाली र विश्व हिन्दु समुदायले चढाएको दान दक्षिानाहरु भारत भित्रिएर भारतियहरु मोर्टाई रहेका थिए । आज नेपाली स्वयमलाई त्यहाँ आफ्नो घरमा आफ्नो अधिकारमा स्थापित गरेर नेपाल र नेपालीको हकहितको कार्य गर्दा स्वयम नेपालीहरु भनाउँदाबाट बिरोध हुँदा हाम्रो अस्तित्व, स्वाभिमानर्,र् इज्यत, मान प्रतिष्ठा र अधिकार बेच्न खोजीएको आभाष पाईएको छ । अब यस्ताकार्यमा संलग्न ब्यक्तिहरुलाई र त्यस कार्यमा सहयोग गर्ने पाटीका ब्यक्तिहरुलाई नेपाली भन्न मिल्छ कि मिल्दैन - प्रश्न खडा भएको छ ।

आज आफ्नो शिर झुकाउँन र अधिकार हनन गर्ने कार्यमा स्वयम नेपाली उभिनु एक र्समानक कार्य भैरहेको छ । नेपाली भएर आफ्नो खिल्ली आफैले उडाइरहेकाछन् । आफु नेपाली भए नभएको आभाष उनिहरुलाई भए नभए पनि , नेपाल आमाले उहिहरु आफ्नो सन्तान नभएको आभाष पाएकी छिन् । राष्ट्रको हकहितको लागि राजनैतिकबाट माथि उठेर निर्णर्य लिई हातेमालो गर्नु पर्ने समयमा अझै कुदृष्ट्रि देखाँउनु नेपाली जनता बिचमा बदनाम हुनु हो भन्ने सम्म भुलिरहेकाछन् ।

भ्रष्टचार, बलत्कार,चोरी डकैत, हत्याहिंसा गर्नेहरुलाई समाजमा अझै स्थान दिदै देश र जनता प्रति वफादार कार्य गर्दा बिरोध जनाउँनुले आम सँच्चा नेपालीको मनमा कस्तो सन्देश जान्छ भन्ने कुरा सम्म नबुझने बुद्धिजिवी र नेताहरु यस धर्तीमा अझै रहेछन् । जो अझै पनि सोझा सिधा गरिव जनतालाई बिभीन्न बाहानामा जँुधाएर सामन्ति र साम्रज्यवादी शैलीमा शासन सत्ता संचालन गर्न चाहन्छन् । भारतिय पुजारीहरु अर्का देशमा आफ्नो अधिपत्य जमाउँने अझै कोशीस गरिरहेकाछन् जसमा नेपाली आमाका कपुत भरौटेहरु यतिखेर नेपाल र नेपालीको अस्तित्व र अधिकारमा होली खेल्न पनि पछि परेकाछैनन् । आफ्नो अधिकार २४० बर्षसम्म अरुलाई बुझाउँदा भोगेको दुःख दर्द र पिडाहरु भुलेर अझ साम्राज्यवादी र विस्तारवादी सोचमा अग्रगमन देख्नु, यी कति बुद्धिमानी र असल सोचका मान्छे होलान् - आफ्नो अधिकार र अस्तित्व परचक्रीलाई सुम्पन चाहने कपुत नेपालीलाई आज आम नेपालीले प्रश्न गरिरहेकाछन् ..... तिमी कहिले नेपाली बन्ने - कहिले नेपाल र नेपालीको बारेमा सोच्ने र उनिहरुको पक्षमा उभिने हो - कहिले लड्ने हो आफ्नो स्वाभिमानको लागि - अजै पनि बुझ पचाएर भारतिय पुजारीहरुलाई अर्काको देशमा आफ्नो अधिकार खोज्न लाज किन लागि रहेको छैन - यो साम्राज्यवादी र विस्तारवादी नितीका यदि तिमीहरु वकालत गर्न चाहन्छौ भने भारतवाट अग्रेजलाई किन धपायौ - विगतको आफ्नो देश र नेपालको क्रान्तिको कदर गर्न सिक्नु सबैको भलाई हुनेछ । यो समयको माग हो । समय सापेक्ष चल्न सक्नु नै बुद्धिमता होला ।

यो गणतन्त्र हज्जारौ नेपालीहरुले जीवनको आहुति दिएर आएको हो । यो देशमा लाखौको आँशु भिजेको छ । सँच्चा लाखौ नेपालीको रगत र पसिनाले सृजित यो हाम्रो आफ्नो फूलबारी हो । हिजो झै आम नेपालीहरुलाई धर्म र अन्य झुटा कारण देखाएर युद्धमा होम्ने दुँस्साहस नगर्नु होला आजका नेपाली चेतनशिल छन् । बरु हिजो साम्राज्यवादीहरुलाई नालापानिमा लखेटे झै नेपाली जनताले विर गोरखाली खुकुरी निकालेर लखेटन बेर नलाग्ला । हिजो सम्म त समस्त नेपालीहरुलाई सत्यता र यर्थाथता थाहा थिएन आज सम्मपर्ुण्ा नेपालीलाई सत्यता थाह भएको छ । होशीयार साम्राज्यवादी हो .... होशीयार विस्तारवादी हो ......