बिदेश पलायन भएपश्चात आफ्नो देश प्रतिको माया, पर्देशको पीडा, नारिहरुको बेदना, मान्छे कसरी इछ्याहरुको कमारो बन्छ, मान्छेहरुमा किन अहमताले बास गर्दछ?अनी मनहरु किन र कसरी बिभाजित हुन्छन ?अनी कबिता के हो ? आदि इत्यादि खुल्दुली को जवाफ बोकेर आचार्य प्रभा आफ्नो नया कबिता संग्रह "परदेशबाट" मार्फत करिब डेढ दसक पछी फेरी आएकी छिन । काठमाडौंमा भब्यताको साथ डा. गोविन्द राज भट्टराई को प्रमुख आत्तित्थ्यमा र बिष्णु बिभु घिमिरेको सभापतित्वमा बिमोचन भएको प्रस्तुत कृतिका केहि कविता हरु केहि राष्ट्रिय पत्र पत्रिकामा प्रकासित भैसकेका छन । पर्देशमा नै भए पनि आफ्नो देश भाषा र भेष प्रतिको माया को स्वरुप आँफुले उक्त कृति प्रकासित गरेको बताउछिन् , आचार्य प्रभा ।
हालचालै मात्र यो संग्रह, कोलोराडोको बोल्डरमा पनि प्रमुख अतिथी नेता बेनुप राज प्रसाइ र कोलोराडो च्याप्टरका नेपाली साहित्य समाजका अध्यक्ष ज्ञानेन्द्र गदालको सभापतित्वमा एक साहित्यिक कार्यक्रममा बिमोचन गरिएको थियो ।
प्रस्तुत कविता संग्रह बाट दुईवटा कविता यहा हरु सामु पस्केर उक्त संग्रह "परदेशबाट"को तपाईहरु सामु सपनासंसार मा बिमोचन गर्दछु र कवयत्री प्रभा आचार्य को नेपाली साहित्य क्षेत्रमा कलम चलिराखोस् भन्ने शुभकामना, सपनासंसार का पाठक मार्फत टक्रयाउन चाहन्छु ।
१ " पीडाको अर्को रूप नारी "
ऊ स्वास्नी मान्छे
मुटुको दहबाट कसैलाई
एक अन्जुली माया उघाएर
दिन सक्छे ,
तर ---बदलामा उस्ले
स्वार्थिपनको उपहार पाउन सक्छे ।
ऊ स्वास्नी मान्छे,
आफ्नो शरीर पस्केर
कसैको भोक मेटाउन सक्छे
तर ---सट्टामा उस्ले
घ्रीणाको उपनाम पाउन सक्छे ।
मुटु रित्याएर माया दिनु
शरीर पस्केर भोक मेटाइदिनु
अन्त्यमा ---उस्ले
जीवनभरी अभिश्राप पाउनु र
जुठेल्नाको फ्याकिएको जुठो हुनु हो
अनी ---स्वास्नी मान्छे हुनुको अर्थ
पीडाको अर्को रूप हो ।
२ "मन बिभाजित भएपछी"
आगन एउटै भएर पनि मन बिभाजित भएपछी
छानो एउटै भएर पनी
बिचारमा फरक परेपछी
आफ्नो पनि बिरानो हुदो रहेछ ।
छहारि एउटै भएर पनि ब्यवहाँरमा फरक परेपछी
घरपनी भिन्न लाग्दोरहेछ
आकाश एउटै भएर पनि
स्वार्थ अनायस उब्जिए पछी ।
धर्ती एउटै भएर पनि
पाइला बेग्लै चालेपछी
माटो पनि बिभाजित हुदो रहेछ
देश एउटै भएर पनि
स्वार्थ अनेक भएपछी
भाषा एउटै भएर पनि शास्त्र अनेक भएपछी
आफ्नै मुलुक पराइ लाग्दो रहेछ ।
हालचालै मात्र यो संग्रह, कोलोराडोको बोल्डरमा पनि प्रमुख अतिथी नेता बेनुप राज प्रसाइ र कोलोराडो च्याप्टरका नेपाली साहित्य समाजका अध्यक्ष ज्ञानेन्द्र गदालको सभापतित्वमा एक साहित्यिक कार्यक्रममा बिमोचन गरिएको थियो ।
प्रस्तुत कविता संग्रह बाट दुईवटा कविता यहा हरु सामु पस्केर उक्त संग्रह "परदेशबाट"को तपाईहरु सामु सपनासंसार मा बिमोचन गर्दछु र कवयत्री प्रभा आचार्य को नेपाली साहित्य क्षेत्रमा कलम चलिराखोस् भन्ने शुभकामना, सपनासंसार का पाठक मार्फत टक्रयाउन चाहन्छु ।
१ " पीडाको अर्को रूप नारी "
ऊ स्वास्नी मान्छे
मुटुको दहबाट कसैलाई
एक अन्जुली माया उघाएर
दिन सक्छे ,
तर ---बदलामा उस्ले
स्वार्थिपनको उपहार पाउन सक्छे ।
ऊ स्वास्नी मान्छे,
आफ्नो शरीर पस्केर
कसैको भोक मेटाउन सक्छे
तर ---सट्टामा उस्ले
घ्रीणाको उपनाम पाउन सक्छे ।
मुटु रित्याएर माया दिनु
शरीर पस्केर भोक मेटाइदिनु
अन्त्यमा ---उस्ले
जीवनभरी अभिश्राप पाउनु र
जुठेल्नाको फ्याकिएको जुठो हुनु हो
अनी ---स्वास्नी मान्छे हुनुको अर्थ
पीडाको अर्को रूप हो ।
२ "मन बिभाजित भएपछी"
आगन एउटै भएर पनि मन बिभाजित भएपछी
छानो एउटै भएर पनी
बिचारमा फरक परेपछी
आफ्नो पनि बिरानो हुदो रहेछ ।
छहारि एउटै भएर पनि ब्यवहाँरमा फरक परेपछी
घरपनी भिन्न लाग्दोरहेछ
आकाश एउटै भएर पनि
स्वार्थ अनायस उब्जिए पछी ।
धर्ती एउटै भएर पनि
पाइला बेग्लै चालेपछी
माटो पनि बिभाजित हुदो रहेछ
देश एउटै भएर पनि
स्वार्थ अनेक भएपछी
भाषा एउटै भएर पनि शास्त्र अनेक भएपछी
आफ्नै मुलुक पराइ लाग्दो रहेछ ।
प्रभाजी,
ReplyDeleteतपाई बिदेश मा भएर पनि नेपाली भाषा र साहित्य प्रति को मोह देखेर सार्है खुशी लाग्यो। तपाई यी चोटिला श्रृजना हरु सधै पढ्न पाईराखौं !
धन्यवाद ,सपना संसार तिम्रो मझेरिमा ''परदेशबाट''ले स्थान पाएकोमा/ सपना आफु सपना भएर नै अरुलाई वास्तविक्तामा सहयोग गर्न चाहन्छ अरुलाई रङिचङी दुनियामा उडाउँछ/आफु सदा रातको दासी भै रहन्छ/ ता पनि ऊ अरुलाई अर्कै संसारमा डुबाएर आफु कालो रात्रीसँग सम्झौता गरिरहन्छ/ मलाई लाग्छ शायद ''सपना संसार''को पनि यही उदेश्य र चाहना हुनुपर्छ/ धेरै श्रष्टा हरुलाई समेट्ने उदेश्य बोकेर आफु पनि अध्यारोको दासी बनेर शायद धेरै कष्ट्प्रद पाइलाहरु चालिरहेको हुनुपर्छ सपना तिम्रो सदा पुरा होस् यही कामना /
ReplyDeleteGreat work,
ReplyDeletePrabha Ji, Thanks for your contribution to nepali literature.
महिला ले पनि त पुरुष लाई चोट दिएकै हुन्छन् कहिलेकाहि त ! आज भोलि त महिला अगाडि छन , पुरुष हरु पिडित छन ।
ReplyDeleteप्रभा दिदी, मझेरी भने पनि आगनि भने पनि , यो त सबैको साझा आगनि पो हो त । झन उल्टो तपाई को श्रृजनाहरुले पवित्र बनायको छ , यो आगनिलाई । नेपाली भाषा र साहित्यमा तपाईको जुन रुचि छ , त्यस्को म सधै कदर गर्छु ।
ReplyDeleteसपनासंसार सधै तपाईका श्रृजना हरु बाट एउटा मनोरम आनन्द लिईनै रहेनछ ।
जदौ !