Skip to main content

मृत्यु नै डराएर भागेको छ ।


हे! मृत्यु संग रमाउन खोज्ने, म माथिका यमराज हरु हो !
किन आज आफैँ डराएर पर भाग्दै छौ ?
आज मलाई एउटा मृत्यु चाहिएको छ ।
आज म मा कम्पन छैन,
भय त कत्ति पनि छैन ।
तर आज मेरो बर्बादी,
आफैँ मर्न खोज्दा
मृत्यु नै डराएर भागेको छ ।

हिजो जीवन को लागी कँयौ छल हरु छलेँ
कंयौ को बलिदान त्याग्दै नसामै बलेँ
सफल जीवन भन्दै झुटो वाचा बादेर हिडेँ ,
सधै राम्रै राम्रै मात्र रोज्न खोजेँ ,
डराउथे कतै मेरो संसार नासिन्छ कि भनेर !
तर आज मेरो बर्बादी,
आफ्नो संसार आफैँ नास्न खोज्दा
मृत्यु नै डराएर भागेको छ ।

मैले धेरै युद्द लडेँ र जितेँ पनि
किनकि मं ससश्त्र थिए तर उनि हरु निसश्त्र थिएँ !
मेरो ससश्त्र रुपले कयौ मृत्यु हरुलाई ढालेको थिएँ ,
तर आज म निसस्त्र छु तैपनि
तर आज मेरो बर्बादी,
आफैँ ढालिन खोज्दा
मृत्यु नै डराएर भागेको छ ।


मेरो साथ पछि लाग्ने मेरा पुच्छर हरु
आफुलाई टाउको भनेर दावी गर्ने भएछन्
दुई दिनको लागी के म गलेथेँ
सबै म देखि पर गएछन्
संसार मेरो थियो
मृत्यु मेरो अधिनमा थियो कुनै दिन
तर आज मेरो बर्बादी,
आफैँ मृत्यु को अधिनमा जान खोज्दा
मृत्यु नै डराएर भागेको छ ।


रगतमा रमेको म
आज पानी देखी डर लागेको छ ,
भित्र भित्रै कता कता ब्यथा हरु जागेको छ ।
एउटा अवसान खोजेको छ यो जीवनले
तर आज मेरो बर्बादी,
आफैँ अवसान हुन खोज्दा
मृत्यु नै डराएर भागेको छ ।

सधै अरु लाई चीतामा जलाउदा
उमंगले मात्तिने म !
आज आफ्नै चीतामा जल्ने चाहना हुदा
तर आज मेरो बर्बादी,
आफ्नै अर्ती आफैले चीता मा जलाउन खोज्दा
मृत्यु नै डराएर भागेको छ ।
मृत्यु नै डराएर भागेको छ ।
मृत्यु नै डराएर भागेको छ ।
यो प्रस्तुती को मु्ल्यांङ्कन गर्नुहोस!:


Comments

  1. Wahh...

    I can definately say there is something behind this creativity...

    ReplyDelete
  2. Samj.......

    Poem padhda ta kasto sad bhaye ma ta k ho bishow ji kasto poem lekheko ho ......what happen to u ha...........asti samma ta aba kehi lekhdina bhaneko hoina ta ?????

    ReplyDelete
  3. wah wah wah......

    ReplyDelete
  4. mero pani wa wa wa ...

    ReplyDelete
  5. saaarai ramro lagyo mitra yo kabita ta .... dheri ko jeevan sanga mel khane rai cha.. maan ma uthe ra prasna ra aatha_ha bytha laye samete ko cha, pryash ramro cha keep it up

    ReplyDelete
  6. malai yo kabita dherai nai ramro lagyo. lekhdai rahanu

    ReplyDelete
  7. Don't worry, it won't lead to suicide !Thanks for your comment !

    ReplyDelete

Post a Comment

तपाईको प्रतिकृया प्रकाशन हुन केहि समय लाग्ने छ।

Popular posts from this blog

जीवन् एक् सपनाको संसार

पोस्तक श्रेष्ठ मिनियापोलिस, मिन्नेसोटा, संयुक्त राज्य अमेरीका मिनिसोटा राज्य, जाडोको लागि कुख्यात। तापक्रम शुन्य भन्दा पनि तल। हिउँले सेत्ताम्मै, जताततै। शायद अप्रिल को पहिलो हप्ता सम्म पनि यो हिउँ नपग्लिएला। जाडोले गर्दा बाहिर हिंडडुल गर्न पनि सकिन्न। आज बिहानै देखि पानी फुस्फुसाएको छ। दिउंसो हिउं पर्ने सम्भावना । आ! यो हिउं पनि कती पर्न परेको होला! कस्तो ठांउमा जीवन बिताउन पुगिएछ। रन एक्लै भुत्भुताउंछन्। । उनको खास नाम चांहि तोरणप्रसाद हो। तर यहाँ अमेरीकन ले संक्षिप्तिकरण गरिदिएका छन्- रन । सिनिएर अस्सिस्टेड लिभिङ अर्थात नर्सिङ होमको बसोबास। छोरा आफ्नो परिवार सहित कोलोराडोमा। छोरी क्यालिफोर्नियामा। श्रीमतीको यहिं दुई बर्ष पहिले निधन भएपछि रन एक्लै छन्। आफू पनि जीवनको अन्तिम क्षणको प्रतिक्षामा। बिरक्त लाग्दो मौसम, शुनशान कोठा, बेला बेलामा सुसारेहरु आउंछन। औषधी खुवाउन, खाना खुवाउन। रन बेला बेलामा बैठक कोठामा जान्छन्। आफु जस्तै अरु बूढा-बूढीहरुसंग बात मार्न। ह्वील चेयरमा बसेर हिंडडुल गर्न पर्छ। आज किन किन रनलाई बैठक कोठामा जान पनि मन लागेन। टेबलमा छोरीले पठाको क्रिशमशको उपहार पाकेट त्

बिजया दशमी २०७१ साल को हार्दिक मंगलमय शुभकामना !

बिजया दशमी २०७१साल को सुखद उपलक्क्षमा देश तथा बिदेश मा रहनु भयका सम्पूर्ण नेपाली दाजुभाई तथा दिदी बहिनी हरु मा चिरायु र दिर्घायुको कामना टक्राउन चाहन्छु साथै उतर उतर पर्गती को कामना गर्दछु। श्री नव दुर्गा माता को आशीर्बाद, ले हजुर हरुले आटे ताकेको पुगोस, सदा सुखी तथा खुशी हुनुहोस । । बिजया दशमी कै अवसर मा मैले केहि नेपाली सब्द हरुको काचो संयोजन गरेर निम्न हरफ हरु यहा निर पस्केको छु । * * * * * * * * * दशै * * * * * * * * * निरासाले घेरे पनि, आशा त्यसै कहा मरेको छ र पाईला त्यसै हराय पनि, दिशा कहा मोडिएको छ र । नविनतम बिचार हरु, छताछुल्ल आईरहुन यहा जहा जाउँ खुशीयाली, छताछुल्ल छाईरहुन त्यहा ।। एक जोर लुगा हाल्छु, एक छाक खसी खान्छु । धन को गरिवीलाई, एक छिन भए नि पर सार्छु ।। ठुला संग आशीस लिन्छु, सानालाई खुसी दिन्छु । रिन उठाउन साहुँ आए, कुना तिर लुकिदिन्छु । पोहर साल सुस्ताएको मखमलि, यो साल फक्र्याउदछु हजुरलाई बर्ष दिने दशैको, शुभकामना टक्र्याउदछु । जदौं [यो प्रस्तुती कतै पुन प्रकासित गर्नु परेमा स्रोत खुलाएर वा लेखकको पुर्ण सहमतिमा मात्र प्रकासित गर्नुहुन अनुरोध छ । -सपनासंसा

अविवेकी सन्तान

–सीता अर्याल, गोरखा बजार, हाल–विस्कन्सन, अमेरिका न्युयोर्क सहर, अत्यन्त व्यस्त जनजीवन । म बसेको ठाउँबाट देखिने टावरको सानो टुप्पोलाई नियालिरहेको हुन्छु तापनि मलाई अत्यन्त नरमाइलोपनले सताइरहेछ । आफूलाई भाग्यशाली ठान्ने म आज अति दुःखी र अभागी ठानिरहेको छु । मलाई समयले नराम्ररी दुःख दिन तम्सिरहेछ । आफ्नो एक्लो सन्तान बाईस बर्षे छोरोलाई उडाएर ढुङ्गो जस्तै गरुङ्गो मन लिई घर फर्केको थिएँ । उसकी आमालाई सम्झाउन त झन् मलाई हम्मे हम्मे नै परेको थियो । घरमा जम्मा दुई प्राणी मात्र, सन्नाटा छ । छोराको विवाह गरेर बुहारी भित्र्याउने इच्छा हुँदाहुँदै ईन्जिनियरीङमा स्नातकोत्तर गर्न छोरो अमेरिकातर्फ लाग्यो । तुहिएको हाँगो भएकोले चाँडै नै छोराको विवाह गरी जायजन्म हेर्न चाहन्थें। आमाचाहिंको चाहना पनि यही थियो, आफू बलियो हुँदैमा नाती नातिना हुर्काउने । केही समयसम्म दिन दिनै जस्तो फोन हुन्थ्यो । इमेल हुन्थ्यो । कुनै पनि खवर नआएको दिनमा अत्यन्त खल्लो लाग्दथ्यो । नेपालबाटै गर्दा कहिले काँही फोनमा भेटिंदैनथ्यो । काममा या पढाइमा व्यस्त होला जस्तो लाग्दथ्यो । दिन, महिना, वर्षहरू वित्दै गए, समाचार आ