Skip to main content

श्रृजना कविता प्रतियोगिता २००८ संपन्न !


श्रृजना डट कम द्वारा आयोजित "श्रृजना कविता प्रतियोगिता २००८ को नतिजा घोषणा तथा नेपाली साहित्यमा हङकङ: हिजो, आज र भोलि "विषयक अन्तरविमर्शको कार्यक्रम जोर्डन स्थित याक एण्ड यति रेष्टुरेन्टको सभा हलमा संपन्न भयो ।

कुल १४ देशबाट सहभागी ७० प्रतिश्पर्धी कविताहरुमध्येबाट ३ सदस्यीय निर्णायक मण्डलद्वारा
१) वादी विज्ञप्ति - प्रगति राई, प्रथम , (नेपाल) (NRs. 10,000)
२) फूल र ढुंगा साम्राज्य - निराजन बतास, द्वितीय , (नेपाल) (NRs. 5,000)
३) आलंकारिक नागरिक - अशोक राई, तृतीय, (हङकङ) (NRs. 3,000)
तथा मेरी आमा - बाबु त्रिपाठी (नेपाल) (NRs. 1,000) र गाउँको संझना - टोप बहादुर राई(हङकङ) (NRs. 1,000) सान्त्वना घोषित भएका थिए ।
खुल्ला विषय र खुल्ला प्रतिश्पर्धा भएकोले निर्णय गर्न कठीन भएको बताउँदै निर्णायक श्री हाङयुग अज्ञातले आउने प्रतिश्पर्धात्मक कार्यक्रममा विषय वस्तु तोकिनु पर्ने सुझाव दिनु भयो ।


प्रतियोगितामा विजयी कविताहरुलाई निर्णायकहरुद्वारा वाचन गरेर सुनाइएको थियो । सान्त्वनाका दुई कवितालाई निर्णायक टंक साम्बहम्फे, द्वितीय कवितालाई निर्णायक हाङयुग अज्ञात तथा प्रथम कवितालाई निर्णायक तथा श्रृजना डट कम का संपादक किराँती भोगेन एक्लेले वाचन गर्नु भएको थियो । तृतीय स्थान प्राप्त कविता भने कवि अशोक राई स्वयंले वाचन गरिएको थियो ।
Hongkong Poets

प्रतियोगितामा सहभागी प्रेम कोरङगी, हिमकला राई र पिताम्बर राई द्वारा पनि कविता सुनाइएको थियो । पिताम्बर राईद्वारा हास्यव्यंग्यात्मक कविता "भो म त गर्दिनँ बिहे" शीर्षकको कविता सुनाउँदा "तपाईंको बिहे त भै सकेको छ त!" भन्ने प्रतिक्रिया दर्शक दीर्घाबाट आउँदा "अर्को बिहे गर्दिनँ भनेको हो" भनेर हाँसोमय वातवरण भएको थियो ।
Award Ceromony

दोस्रो चरणको कार्यक्रम अन्तरगत "नेपाली साहित्यमा हङकङ: हिंजो आज र भोलि" अन्तर्विमर्श कार्यक्रममा हङकङ नेपाली साहित्य प्रतिष्ठानका अध्यक्ष टंक साम्बहम्फेले, ह ने सा प्र पहिलो साहित्यिक संस्था भएको र यसको योगदानहरुको चर्चा गर्नु भयो ।
जनजाति गीतकार समाज, हङकङका अध्यक्ष प्रदिप कन्दङवाले भने सृजनशील साहित्य समाज बाहेक अन्य साहित्य संस्थाले निरन्तरता गुमाएको र वर्ष गाँठ मनाउने कार्यक्रममा मात्रै सीमित भएको बताउनु भयो ।


अन्तर्राष्ट्रिय नेपाली साहित्य समाज, हङकङ च्याप्टरका उपाध्यक्ष कमल पौडेलले हिंजोको अवस्थामा हङकङको नेपाली साहित्यको चर्चा गर्दै प्रविधिकको अभावमा टेलफोन बाट समाचार, साहित्य र मनोरञ्जनका कार्यक्रम चलाइएका दिनको स्मरण गर्नु भयो ।


सृजनशील साहित्य समाजका सचिव नरेश सुनुवारले हङकङमा नेपाली साहित्यको विगतदेखि आगत सम्मको चर्चा गर्दै नेपाली साहित्य उर्वर रहेका मुलुकमा नेपाल, भारत पछि तेस्रो स्थानमा हङकङ रहेको र विगत अर्ध दशक हङकङको नेपाली साहित्यको लागि अत्यन्तै उपलब्धिमूलक रहेको बताउनु भयो ।


जनजाति साहित्य समूह का अध्यक्ष भुपेन्द्र चेम्जोङले जनजाति साहित्य हिजो, आज र भोलिको विषयमा चर्चा गर्दै जनजाति साहित्यलाई वर्गीकरण र अनुसन्धान गर्दै रहेको बताउनु भयो ।

एकात्मक राज्य प्रणालीको प्रभावमा जनजाति साहित्य दमित भएको भन्ने वहाँको धारणा थियो । भयवादी साहित्यकार देश सुब्बाले आफ्नो भयवादको सिध्दान्तमाथि चर्चा गर्दै भयको समाप्ति सृजनाको समाप्ति हो, भयको ग्रन्थी मस्तिष्कबाट झिकिदिए संसार र जीवन निरस हुने भन्दै भयको सुन्दर पाटो चर्चा गर्दै भयवाद माथि अवधारणा पत्र पेश गर्नु भएको थियो ।


कार्यक्मको अध्यक्षता गरिरहनुभएका कार्यक्रम संयोजक मेख गुरुङले उपस्थित सबैमा धन्यवाद तथा सबै प्रायोजक, प्रतियोगी र प्रतियोगितालाई सफल बनाउन सह्योगी वेब साइटहरुप्रति आभार ब्यक्त गर्नाका साथैआगामी कार्यक्रम श्रृजना कथा प्रतियोगिता हुने जानकारी गराउनु भयो ।
संपूर्ण कार्यक्रमको प्रत्यक्ष प्रसारण मूल बाटो डट कमले गरेको थियो ।

धन्यवाद!
श्रृजना डट कम
यो प्रस्तुती को मु्ल्यांङ्कन गर्नुहोस!:


Comments

  1. Yo pratigyota ma Dherai Dhadali bhako chha . I know the real truth !

    ReplyDelete

Post a Comment

तपाईको प्रतिकृया प्रकाशन हुन केहि समय लाग्ने छ।

Popular posts from this blog

जीवन् एक् सपनाको संसार

पोस्तक श्रेष्ठ मिनियापोलिस, मिन्नेसोटा, संयुक्त राज्य अमेरीका मिनिसोटा राज्य, जाडोको लागि कुख्यात। तापक्रम शुन्य भन्दा पनि तल। हिउँले सेत्ताम्मै, जताततै। शायद अप्रिल को पहिलो हप्ता सम्म पनि यो हिउँ नपग्लिएला। जाडोले गर्दा बाहिर हिंडडुल गर्न पनि सकिन्न। आज बिहानै देखि पानी फुस्फुसाएको छ। दिउंसो हिउं पर्ने सम्भावना । आ! यो हिउं पनि कती पर्न परेको होला! कस्तो ठांउमा जीवन बिताउन पुगिएछ। रन एक्लै भुत्भुताउंछन्। । उनको खास नाम चांहि तोरणप्रसाद हो। तर यहाँ अमेरीकन ले संक्षिप्तिकरण गरिदिएका छन्- रन । सिनिएर अस्सिस्टेड लिभिङ अर्थात नर्सिङ होमको बसोबास। छोरा आफ्नो परिवार सहित कोलोराडोमा। छोरी क्यालिफोर्नियामा। श्रीमतीको यहिं दुई बर्ष पहिले निधन भएपछि रन एक्लै छन्। आफू पनि जीवनको अन्तिम क्षणको प्रतिक्षामा। बिरक्त लाग्दो मौसम, शुनशान कोठा, बेला बेलामा सुसारेहरु आउंछन। औषधी खुवाउन, खाना खुवाउन। रन बेला बेलामा बैठक कोठामा जान्छन्। आफु जस्तै अरु बूढा-बूढीहरुसंग बात मार्न। ह्वील चेयरमा बसेर हिंडडुल गर्न पर्छ। आज किन किन रनलाई बैठक कोठामा जान पनि मन लागेन। टेबलमा छोरीले पठाको क्रिशमशको उपहार पाकेट त्

बिजया दशमी २०७१ साल को हार्दिक मंगलमय शुभकामना !

बिजया दशमी २०७१साल को सुखद उपलक्क्षमा देश तथा बिदेश मा रहनु भयका सम्पूर्ण नेपाली दाजुभाई तथा दिदी बहिनी हरु मा चिरायु र दिर्घायुको कामना टक्राउन चाहन्छु साथै उतर उतर पर्गती को कामना गर्दछु। श्री नव दुर्गा माता को आशीर्बाद, ले हजुर हरुले आटे ताकेको पुगोस, सदा सुखी तथा खुशी हुनुहोस । । बिजया दशमी कै अवसर मा मैले केहि नेपाली सब्द हरुको काचो संयोजन गरेर निम्न हरफ हरु यहा निर पस्केको छु । * * * * * * * * * दशै * * * * * * * * * निरासाले घेरे पनि, आशा त्यसै कहा मरेको छ र पाईला त्यसै हराय पनि, दिशा कहा मोडिएको छ र । नविनतम बिचार हरु, छताछुल्ल आईरहुन यहा जहा जाउँ खुशीयाली, छताछुल्ल छाईरहुन त्यहा ।। एक जोर लुगा हाल्छु, एक छाक खसी खान्छु । धन को गरिवीलाई, एक छिन भए नि पर सार्छु ।। ठुला संग आशीस लिन्छु, सानालाई खुसी दिन्छु । रिन उठाउन साहुँ आए, कुना तिर लुकिदिन्छु । पोहर साल सुस्ताएको मखमलि, यो साल फक्र्याउदछु हजुरलाई बर्ष दिने दशैको, शुभकामना टक्र्याउदछु । जदौं [यो प्रस्तुती कतै पुन प्रकासित गर्नु परेमा स्रोत खुलाएर वा लेखकको पुर्ण सहमतिमा मात्र प्रकासित गर्नुहुन अनुरोध छ । -सपनासंसा

अविवेकी सन्तान

–सीता अर्याल, गोरखा बजार, हाल–विस्कन्सन, अमेरिका न्युयोर्क सहर, अत्यन्त व्यस्त जनजीवन । म बसेको ठाउँबाट देखिने टावरको सानो टुप्पोलाई नियालिरहेको हुन्छु तापनि मलाई अत्यन्त नरमाइलोपनले सताइरहेछ । आफूलाई भाग्यशाली ठान्ने म आज अति दुःखी र अभागी ठानिरहेको छु । मलाई समयले नराम्ररी दुःख दिन तम्सिरहेछ । आफ्नो एक्लो सन्तान बाईस बर्षे छोरोलाई उडाएर ढुङ्गो जस्तै गरुङ्गो मन लिई घर फर्केको थिएँ । उसकी आमालाई सम्झाउन त झन् मलाई हम्मे हम्मे नै परेको थियो । घरमा जम्मा दुई प्राणी मात्र, सन्नाटा छ । छोराको विवाह गरेर बुहारी भित्र्याउने इच्छा हुँदाहुँदै ईन्जिनियरीङमा स्नातकोत्तर गर्न छोरो अमेरिकातर्फ लाग्यो । तुहिएको हाँगो भएकोले चाँडै नै छोराको विवाह गरी जायजन्म हेर्न चाहन्थें। आमाचाहिंको चाहना पनि यही थियो, आफू बलियो हुँदैमा नाती नातिना हुर्काउने । केही समयसम्म दिन दिनै जस्तो फोन हुन्थ्यो । इमेल हुन्थ्यो । कुनै पनि खवर नआएको दिनमा अत्यन्त खल्लो लाग्दथ्यो । नेपालबाटै गर्दा कहिले काँही फोनमा भेटिंदैनथ्यो । काममा या पढाइमा व्यस्त होला जस्तो लाग्दथ्यो । दिन, महिना, वर्षहरू वित्दै गए, समाचार आ