म आफ्नो घर छोडेर टाढा कसरी जान सक्छु र ?

Reposted after readers request !
"म गरिब परिवार अनि बिमारी पृ्ष्ठभुमी बाट आएको मान्छे हुँ। म यहि जन्मे , म यहि हुर्के अनि धेरै जसो यहि पढेँ अनि फर्केर यहि आएर 'टिम' मै काम गर्दैछु , आफ्नो घर मेरो लागी 'टिम' हो ।घरमा आएर घर संहाल्दा बढो आनन्द आउदो रहेछ । म आफ्नो घर छोडेर कसरी टाढा जान सक्छु र ? " - डा अरुण बुढा


करिब ४० बर्ष अधि रघुबिर बुढा कुष्ठ रोगको उपचार गर्न कालीकोट बाट डढेलढुरा आउछन् । बिदेशीद्वारा चलाईएको सामुदायीक टिम, अस्पतालमा उपचारको क्रम मा उनले पार्वती रोकाया लाई भेट्छन् । उपचारको क्रममा एकअर्काबिच चिनाजानी पछि उनिहरु बिहे गर्छन । रघुबिर बुढाले, पछि त्यहि अस्पतलामा भात पकाउने भान्छे, फुलबारी गोढ्ने तथा हुलाकीको काम पनि गर्ने थाल्छन् । पार्वती भने त्यहि अस्पतालमै निम्न स्तरीय काम गर्न थाल्छिन् । बिस्तारै त्यहि काम गर्दै जादा,रघुबिर अलि अलि लेखपढ पनि गर्न थाल्छन् । २ बच्चाहरु अरुण बुढा र कालेब बुढाको बाबु बन्छन् अनि आफ्ना यी दुई बच्चा लाई डाक्टर बनाउने सपना सझाउछन् ।

रघुबिर बुढाका दुई छोरा हरु , डा अरुण बुढा तथा डा कालेब बुढा
सन १९९९ डिसेम्बर ५ का दिन ह्रिदयघात बाट मृत्यु अगालेका रघुबिरले आफ्ना दुई छोरा डाक्टर बनेको देख्न त पायनन् तर पनि आज दुबै छोरा हरु डाक्टर बनेर उहि गाँउकै अस्पताल, "टिम अस्पतालमा " काम गर्दा पक्कै पनि उनको आत्मा रमाईरहेको हुनुपर्छ । आज रघुविर बुढाक ठुला छोरा अरुण बुढा टिम अस्पतालको डाईरेक्टर बनेका छन् भने उनका कान्छा छोरा कालेब बुढा त्यहि अस्पतालमा, एम बि बि एस सकाएर, डाक्टर काम गरिरहेका छन् ।

म संग पढेका साथि हरु कति सहरमा राम्रो अवसरको खोजीमा छन् त कति बिदेशमा, म भने सुदुर पश्चिम को एउटा बिकट पहाडमा , यो मेरो रोजाईको कतिले सर्हानागर्छन त कतिले कुना मा गएर काम गर्ने मुर्ख पनि भन्छन्, प्रसंशा गर्ने लाई धन्यबाद , आलोचना गर्नेसंग म बिबाद गर्न चाहदिन् , मेरो गाँउको लागी बिदेशी हरु त काम गरिराखेका छन् भने म मेरो गाँउको लागी किन काम नगरुँ ?" - डा अरुण बुढा

यो मार्मिक जीवन कथा अगिल्लो हप्ता मात्रै नेपाल टेलिभिजन बाट पर्सारित हुने बिजय कुमार द्वारा संचालित "मेरो जीन्दगी मेरो बिश्वाश" भन्ने कार्यक्रममा प्रस्तुत भयको थियो ।
मलाई सार्है मन पर्यो , त्यसैले यहा राखेँ । आसा छ तपाईलाई पनि मन पर्नेछ ।




यो प्रस्तुती को मु्ल्यांङ्कन गर्नुहोस!: