Skip to main content

होचिएको सर्वोच्चता

मिलन बगाले
क्यामिन―६, बर्लाची तनहँ


नयाँनयाँ राजनितिक खेतिपाती छिटोछिटो मौलाउने हाम्रो उर्बरा कोठेबारीमा यतिबेला नागरिक सर्वोच्चताले राम्रै भाउ पाईरहेको छ। आ―आफ्ना दलगत स्वार्थको सङकुचित घेराभित्र बसेर गरिने निरर्थक बहस र अपब्याख्याले भने यसको उचाई र गरिमा स्वाङ्खौ घटेको छ।

पूर्व अमेरिकी राष्ट्रपति जिम्मी कार्टर लगायत अन्य ठुल्ठुला अनुगमनकर्ताहरुले समेत निरोगिताको प्रमाण पत्र दिएको गतबर्षको संविधान सभा निर्वाचनलाइ आधार मान्ने हो भने नेपाली जनमतको सही प्रतिबिम्ब हो त्यो चुनाव। तुलोले जोखेझै गरी नेपाली जनताले सबैको हैसियत र हविगत सुहाउने गरी भोटको भागबण्डा लगाइदिएकै हुन।

नेकपा एमालेका तत्कालिन महासचिव माधब कुमार नेपाललाई संविधान सभा चुनावमा सुनामीको रुपधारण गरेको फोरमी भेल र माओवादी बाढीले नराम्रो संग लतारेको जगजाहेरै छ। यति हदसम्मको बेइज्जती पचाएर पनि गल्लाकालीन ६० साले दौरा सुरुवालको धुलो टक्टकाउदै गरेका माधब नेपाललाई छयालीस साल देखि हालसम्मको लोकतान्त्रिक अभ्यासको बिकासक्रममा खेलेको समन्वयकारी भुमीकाको लागि पुरस्कृत गर्न खोजिएको भए पनि प्राकृतिक नियम बिरुद्धको यो आठौ आश्चर्य नागरिक सर्वोच्चता बिरुद्धको पराकाष्टा हो।

जितेर पनि हारेको जितुवा र हारेर पनि जितेको हरुवा ( हरुवा जितुवाको यो प्रचण्ड परिभाषा संग म सहमत छैन ) हरुको एक आपसको कर्कष, कपट, र क्रन्दनले नेपाली लोकतन्त्रले यती बेला घोप्टेभिरको बाटो समातेकेा छ। कांग्रसका बरिष्ठ नेता शेर बहादुर देउवाको नबुझने आदेशको चेपुवामा परेर सेरेमोनियल राष्ट्रपतिबाट एकाएक कांग्रेसी महामन्त्रीको जामा पहिरिन विवश रामवरण यादवको आधाराते कदमले बर्तमान लोकत्ान्त्र देउवाकालिन संसदीय परम्पराको गन्धे पोखरीमा पछारिन पुगेको छ।

माधब नेपाललाइ प्रधानमन्त्री बनाइ छाडने एक सुत्रीय ढिपी बोकेेको एमालेको एउटा झुण्ड यतिबेला कमल थापा र बबन सिंहको ढोकामा रुदै हिडेको छ। मधेसी दलका जायज माग पुरा गर्दा हिजो आकाशै खस्छ भन्ठान्नेहरु आज धनुकाडले हानेर आकाशै खसाली दिउला र तिम्रै हातमा पारि दिउला भन्दै हिड्न थालेका छन। नेपाली जनमतको ठुलो हिस्सा ओगटेको नेकपा माओवादीलाई कर्मकाण्डीय परम्पराको चक्रव्युहमा पारेर असफल भएको एकतर्फी घोषणा गर्दे सडकमा पछारेर सिंहदरवार र बिरेन्द्र अन्तराष्ट्र सम्मेलन केन्द्ध भित्र मुर्दा शान्तीको कोरा कल्पना गर्न खोज्नु पनि नागरिक सर्वोच्चताको ठाडो उपहासै हो।



मिलन बगाले
क्यामिन―६, बर्लाची तनहँ
milanbagale@yahoo.com






Comments

  1. Milan ji,I am agree with u. Political leaders! please don't ignore civil supremecy.

    ReplyDelete
  2. Nepali janata didn't vote maoist. They were forced to vote. Madhav nepal is a poor ass-hole, i am sure, he is not becoming the pm. Ram baran yadav did the right thing to prevent the country from maoist autorcarcy !

    ReplyDelete
  3. मिलन जि !
    तपाईंको लेख्ने शैली चाँही गज्जब को छ है !
    सार्है सुन्दर !
    तपाईंको लेख्ने शैली को प्रशम्सा गर्दा गर्दै आर्टिकल को मर्म को बारेमा भन्नै भुलेछु झन्डै !
    राम्रो लाग्यो । यथार्त लेख्नु भो ।

    ReplyDelete

Post a Comment

तपाईको प्रतिकृया प्रकाशन हुन केहि समय लाग्ने छ।

Popular posts from this blog

जीवन् एक् सपनाको संसार

पोस्तक श्रेष्ठ मिनियापोलिस, मिन्नेसोटा, संयुक्त राज्य अमेरीका मिनिसोटा राज्य, जाडोको लागि कुख्यात। तापक्रम शुन्य भन्दा पनि तल। हिउँले सेत्ताम्मै, जताततै। शायद अप्रिल को पहिलो हप्ता सम्म पनि यो हिउँ नपग्लिएला। जाडोले गर्दा बाहिर हिंडडुल गर्न पनि सकिन्न। आज बिहानै देखि पानी फुस्फुसाएको छ। दिउंसो हिउं पर्ने सम्भावना । आ! यो हिउं पनि कती पर्न परेको होला! कस्तो ठांउमा जीवन बिताउन पुगिएछ। रन एक्लै भुत्भुताउंछन्। । उनको खास नाम चांहि तोरणप्रसाद हो। तर यहाँ अमेरीकन ले संक्षिप्तिकरण गरिदिएका छन्- रन । सिनिएर अस्सिस्टेड लिभिङ अर्थात नर्सिङ होमको बसोबास। छोरा आफ्नो परिवार सहित कोलोराडोमा। छोरी क्यालिफोर्नियामा। श्रीमतीको यहिं दुई बर्ष पहिले निधन भएपछि रन एक्लै छन्। आफू पनि जीवनको अन्तिम क्षणको प्रतिक्षामा। बिरक्त लाग्दो मौसम, शुनशान कोठा, बेला बेलामा सुसारेहरु आउंछन। औषधी खुवाउन, खाना खुवाउन। रन बेला बेलामा बैठक कोठामा जान्छन्। आफु जस्तै अरु बूढा-बूढीहरुसंग बात मार्न। ह्वील चेयरमा बसेर हिंडडुल गर्न पर्छ। आज किन किन रनलाई बैठक कोठामा जान पनि मन लागेन। टेबलमा छोरीले पठाको क्रिशमशको उपहार पाकेट त्

बिजया दशमी २०७१ साल को हार्दिक मंगलमय शुभकामना !

बिजया दशमी २०७१साल को सुखद उपलक्क्षमा देश तथा बिदेश मा रहनु भयका सम्पूर्ण नेपाली दाजुभाई तथा दिदी बहिनी हरु मा चिरायु र दिर्घायुको कामना टक्राउन चाहन्छु साथै उतर उतर पर्गती को कामना गर्दछु। श्री नव दुर्गा माता को आशीर्बाद, ले हजुर हरुले आटे ताकेको पुगोस, सदा सुखी तथा खुशी हुनुहोस । । बिजया दशमी कै अवसर मा मैले केहि नेपाली सब्द हरुको काचो संयोजन गरेर निम्न हरफ हरु यहा निर पस्केको छु । * * * * * * * * * दशै * * * * * * * * * निरासाले घेरे पनि, आशा त्यसै कहा मरेको छ र पाईला त्यसै हराय पनि, दिशा कहा मोडिएको छ र । नविनतम बिचार हरु, छताछुल्ल आईरहुन यहा जहा जाउँ खुशीयाली, छताछुल्ल छाईरहुन त्यहा ।। एक जोर लुगा हाल्छु, एक छाक खसी खान्छु । धन को गरिवीलाई, एक छिन भए नि पर सार्छु ।। ठुला संग आशीस लिन्छु, सानालाई खुसी दिन्छु । रिन उठाउन साहुँ आए, कुना तिर लुकिदिन्छु । पोहर साल सुस्ताएको मखमलि, यो साल फक्र्याउदछु हजुरलाई बर्ष दिने दशैको, शुभकामना टक्र्याउदछु । जदौं [यो प्रस्तुती कतै पुन प्रकासित गर्नु परेमा स्रोत खुलाएर वा लेखकको पुर्ण सहमतिमा मात्र प्रकासित गर्नुहुन अनुरोध छ । -सपनासंसा

अविवेकी सन्तान

–सीता अर्याल, गोरखा बजार, हाल–विस्कन्सन, अमेरिका न्युयोर्क सहर, अत्यन्त व्यस्त जनजीवन । म बसेको ठाउँबाट देखिने टावरको सानो टुप्पोलाई नियालिरहेको हुन्छु तापनि मलाई अत्यन्त नरमाइलोपनले सताइरहेछ । आफूलाई भाग्यशाली ठान्ने म आज अति दुःखी र अभागी ठानिरहेको छु । मलाई समयले नराम्ररी दुःख दिन तम्सिरहेछ । आफ्नो एक्लो सन्तान बाईस बर्षे छोरोलाई उडाएर ढुङ्गो जस्तै गरुङ्गो मन लिई घर फर्केको थिएँ । उसकी आमालाई सम्झाउन त झन् मलाई हम्मे हम्मे नै परेको थियो । घरमा जम्मा दुई प्राणी मात्र, सन्नाटा छ । छोराको विवाह गरेर बुहारी भित्र्याउने इच्छा हुँदाहुँदै ईन्जिनियरीङमा स्नातकोत्तर गर्न छोरो अमेरिकातर्फ लाग्यो । तुहिएको हाँगो भएकोले चाँडै नै छोराको विवाह गरी जायजन्म हेर्न चाहन्थें। आमाचाहिंको चाहना पनि यही थियो, आफू बलियो हुँदैमा नाती नातिना हुर्काउने । केही समयसम्म दिन दिनै जस्तो फोन हुन्थ्यो । इमेल हुन्थ्यो । कुनै पनि खवर नआएको दिनमा अत्यन्त खल्लो लाग्दथ्यो । नेपालबाटै गर्दा कहिले काँही फोनमा भेटिंदैनथ्यो । काममा या पढाइमा व्यस्त होला जस्तो लाग्दथ्यो । दिन, महिना, वर्षहरू वित्दै गए, समाचार आ